این چاشنی است که در دهه 90 هزاران درخواست را به دنبال داشت.
سس خردل بهروز یک تاپینگ تفرقه انگیز اما دوست داشتنی برای هات داگ ها و برات ها.
این یک عنصر کلیدی در بسیاری از وینیگرت ها است و هنگام سرو ساندویچ ژامبون بر روی چاودار بی فایده است.
اما با وجود داشتن یک نام ساده و آشنا، خردل بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می رسد.
کلمه خردل به یکباره به یک چاشنی و به دانه کوچک در ریشه آن اشاره دارد: خردل، در هسته خود، عضوی از خانواده کلم و شلغم است، به ازای The Spruce Eats.
اما با بیش از 40 گونه مختلف متعلق به یک خانواده گیاهی، دانه های خردل – ماده اصلی چاشنی خردل – می تواند سیاه، قهوه ای، سفید یا زرد باشد.
به گزارش خروجی، خردل سیاه در خاورمیانه و آسیای صغیر رایج است، در حالی که دانه های خردل قهوه ای در چین و هند بیشتر دیده می شود.
در عین حال، دانههای خردل سفید یا زرد، مدتهاست که اروپاییها ترجیح میدادند، نیبل اشاره میکند که از یونان باستان به عنوان چاشنی استفاده میشد.
از رنگ دانه خردل که استفاده می کنید تا سایر مواد افزوده شده برای تهیه اسپری خوش طعم و خوش طعم، طعم چاشنی که ما به آن “خردل” می گوییم بسیار متفاوت است – و هر کدام کاربرد ایده آل خاص خود را دارند.
یکی از رایج ترین اشکال خردل که در ایالات متحده مصرف می شود، شکست دادن خردل زرد کلاسیک دشوار است.
به گفته Wonderopolis، اولین بار توسط جرج تی فرنچ از فرانسوی های همنام – ساخته شد – ریشه خردل زرد به نمایشگاه جهانی 1904 در سنت لوئیس برمی گردد .
این ترکیب کاملا آمریکایی از چاشنی به لطف ترکیب دانههای خردل سفید و دستی قوی با زردچوبه رنگ روشن خود را به دست میآورد.
در حالی که اکنون بسیاری از برندها خردل زرد را نیز میسازند، خردل اصلی فرانسوی همچنان برترین خردل آمریکایی است زرد یا غیره از سازنده McCormick & Company.
نسخه فرانسوی با دانه های خردل درجه یک ترکیب شده با سرکه و چند ادویه ساخته شده است تا رنگ و طعم آشنای آن را به آن بدهد.