چرم که قبلاً در دوران ماقبل تاریخ مورد استفاده قرار می گرفت، پیش از تبدیل شدن به انواع مختلفی که امروزه می شناسیم، اساس لباس بود.
چرم طبیعی گاو سابقاً که به طور گسترده در زمینه سراجی و مهار حیوانات استفاده می شد، در چمدان و بخش پوشاک نیز موجود بود.
امروزه تنوع چرم ها و پوست ها اهمیت بیشتری دارد، عمدتاً چرم های سنتی را می یابیم، اما چرم های عجیب و غریب نیز بسیار محبوب هستند.
کاربرد آن هم در بخش مد (پوشاک، کفش، لوازم جانبی)، دکوراسیون (اجناس و اثاثیه چرمی مختلف) و هم در بخش ابزار (چمدان، سراجی، اتومبیل و غیره) کاربرد دارد.
چرم، همانطور که ما آن را به عنوان یک محصول نهایی می شناسیم، قبل از عرضه به بازار، چندین عملیات (از جمله دباغی، رنگرزی و تکمیل) را پشت سر گذاشته است.
چرم دو طرف دارد:
قسمت بیرونی چرم «سمت مو» و قسمت داخلی آن «سمت گوشت» نامیده می‌شود.
پوست از دو لایه تشکیل شده است، “گل” (لایه بیرونی) و “گوشت” که به آن “پوست” (لایه زیرین) نیز می گویند.
هیچ دو چرم برای یک گونه مشابه نیستند.
کیفیت پوست به نژاد، جنس، سن، غذا و روش پرورش حیوان بستگی دارد. هرچه شرایط پرورش حیوان بهتر باشد، چرم بهتر است.
عملیات متفاوتی که چرم از حالت خام تا رندر نهایی آن متحمل می شود نیز بر کیفیت و ظاهر نهایی پوست تأثیر می گذارد.
همچنین چرم از نظر ظاهر و بافت دارای کیفیت های مختلفی است:
چرم “آنیلین” نیز نامیده می شود، یکی از بهترین چرم ها، تقریبا بی عیب و نقص است.
ظاهر طبیعی، دانه و همچنین خاص بودن خود را حفظ کرده است، تضمین کیفیت و استحکام.
بره آغشته شده : کیفیت بسیار خوبی با ظاهر طبیعی و لمس ابریشمی آن.
حساس به نور و خرد شدن، نگهداری ظریف.
گوساله طبیعی یا چرم گاو : مشابه گوشت گوساله آغشته به گوشت گوساله است، با این حال پوست گوساله در اصل انعطاف کمتری دارد و باید بیشتر تغذیه شود.
