همیشه فرش ابریشم تبریز طرح علیا گران قیمت است و برای فرش های معرف استفاده می شود از استحکام کششی آن در تارهای ابریشمی استفاده شده است.
اما ابریشم در پرزهای فرش نیز ظاهر می شود می توان از شمع ابریشم برای برجسته کردن عناصر خاص طراحی استفاده کرد. فرش های مرغوب کاشان، قم، نایین و اصفهان پرزهای تمام ابریشم هستند.
فرش‌های پرز ابریشمی اغلب بسیار ظریف هستند، با پرزهای کوتاه و طرحی استادانه. شمع ابریشم در برابر تنش های مکانیکی مقاومت کمتری دارد، بنابراین، شمع های تمام ابریشم اغلب به عنوان دیوارپوش یا بالش استفاده می شود.
مرتع، و آداب و رسوم خاص مربوط به زمان و نحوه تراشیدن و فرآوری پشم مناطق مختلف پشم گوسفند، بسته به نسبت بین موهای ضخیم تر و سفت یا پشم کرک که از پشم روییده در گردن گوسفند به دست می آید.
تولید مدرن همچنین از پشم وارداتی استفاده می کند، به عنوان مثال پشم مرینو از نیوزلند ، زیرا تقاضای بالا برای پشم فرش نمی تواند به طور کامل توسط تولید محلی برآورده شود. از الیاف شتر و بز نیز استفاده می شود.
از موی بز عمدتاً برای بستن لبه ها یا لبه های قالی های عشایری مانند قالی بلوچ استفاده می شود، زیرا در برابر سایش مقاومت بیشتری دارد. در قالیچه های عشایری ایرانی گهگاه از پشم شتر استفاده می شود.
اغلب به رنگ سیاه رنگ می شود یا به رنگ طبیعی آن استفاده می شود. اغلب، پشمی که گفته می شود پشم شتر است، پشم گوسفند رنگ شده است.
پنبه پایه تار و پود اکثر فرش های مدرن را تشکیل می دهد. عشایری که توانایی خرید پنبه در بازار را ندارند از پشم برای تار و پود استفاده می کنند که به طور سنتی در مناطقی که پنبه محصول محلی نبوده است .
از پشم نیز تهیه می شود. پنبه را می‌توان محکم‌تر از پشم ریسید و کشش بیشتری را تحمل می‌کند، که پنبه را به ماده‌ای برتر برای پایه فرش تبدیل می‌کند. به‌ویژه فرش‌های بزرگ‌تر به احتمال زیاد روی زمین صاف می‌شوند.
در حالی که پشم به‌طور ناهموار کوچک می‌شود و فرش‌هایی با پایه‌های پشمی ممکن است هنگام خیس شدن کمانش کنند. پنبه فرآوری شده شیمیایی ( مرسریزه ) از اواخر قرن نوزدهم در فرش به عنوان جایگزین ابریشم استفاده شده است.
